Sympathieke Sam Fender heeft moeite met een ingetogen 013

‘People Watching’, het nieuwste album van Sam Fender, is amper twee weken oud als de Britse zanger het album komt vertolken in een uitverkochte 013. Het is pas de tweede stop op de Europese tour, waarbij hij later deze maand ook nog een uitverkochte AFAS Live mag platspelen. Dit alles ter voorbereiding voor deze zomer, waar hij de headlinerpositie op onder andere Down the Rabbit Hole en Rock Werchter mag vervullen.
Tekst en foto: Sanne de Vos
Stipt om 21.00 uur betreedt Sam Fender de mainstage van 013, die tot de nok toe gevuld is. Op het balkon staan enkele teleurgestelde fans die geen plek meer konden bemachtigen op de vloer. Deze klachten vervagen snel als Sam en zijn band de avond aftrappen met ‘Getting Started’, een favoriet onder de fans.
Wie al eens eerder een optreden van Sam Fender heeft meegemaakt, weet dat een deel van de zaal vaak gekleed is in zwart-wit gestreepte T-shirts: het voetbalshirt van Newcastle United. Het aantal onstuimige Geordie’s is daarentegen erg laag in Tilburg, iets wat Sam ook al snel opmerkt. Waar er normaal gesproken al gauw moshpits ontstaan en bier door de lucht vliegt, is dat deze avond in 013 niet het geval.
Na ‘Getting Started’ complimenteert hij het publiek op hun respectvolle gedrag. “Jullie zijn bijna net zo respectvol als het Japanse publiek,” zegt hij lachend. Het lijkt alsof Sam Fender niet goed weet hoe hij zich moet verhouden tot een ingetogen publiek. Toch maakt hij duidelijk dat hij erg dankbaar is dat hij zo ver van huis zalen kan vullen met lokale fans. Tot zijn grote verbazing gaan er zelfs veel handen de lucht in wanneer hij vraagt wie er uit Tilburg komt.
Sam Fender fans komen toch los
De tour heet dan wel ‘People Watching’, maar het concert was al ruim voor de release van het gelijknamige album uitverkocht. Het album heeft nog maar 13 dagen voor het concert het daglicht gezien. Het is duidelijk dat Sam Fender, die erom bekend staat gevoelige onderwerpen aan te kaarten in zijn muziek, erg trots is op zijn nieuwste werk. Hij hoopt dan ook dat hij de fans die het album nog niet hebben aangeschaft, gedurende de avond voldoende heeft overtuigd om dit alsnog te doen.
Als er na een reeks nieuwe nummers het aanstekelijke ‘Will We Talk?’ wordt ingezet, grapt Sam dan ook dat we dit nummer waarschijnlijk wél kennen. Toch wordt het muzikale hoogtepunt juist bereikt als hij vroeg op de avond de titeltrack ‘People Watching’ speelt, waar hij zowel vocaal als instrumentaal enorm uitblinkt door het eerste refrein alleen op de gitaar te spelen. Zoals bij de vorige twee albums – ‘Seventeen Going Under’ en ‘Hypersonic Missiles’ – het geval was, heeft deze titeltrack ook de potentie om een bombastische meezinger te worden.
Tot zijn grote opluchting vindt er tegen het einde van het concert toch een bescheiden moshpit plaats. Het ingetogen publiek heeft gewoon wat tijd nodig om los te komen, en Sam heeft wat tijd nodig om aan te voelen hoe hij met dit bescheiden publiek om moet gaan. Maar bij zijn twee grootste hits, ‘Seventeen Going Under’ en ‘Hypersonic Missiles’, wordt er toch in de hele zaal uit volle borst meegezongen met de “oh’s”. Dat zal Sam Fender ongetwijfeld wat extra moed geven wanneer hij komende zomer voor het eerst de felbegeerde headlinerpositie mag claimen op een aantal van de grootste Europese festivals.