Spotify-algoritme in de war door strijd tussen kinderliedjes en melancholische ballads
Het is zover: mijn muzieksmaak wordt bepaald door een algoritme, en als dat nog niet erg genoeg is, zit er ook een stel kids in mijn Spotify-account die vrolijk hun stempel op mijn muzikale profiel drukken. Wat ooit begon als een persoonlijk oord van smaak, zorgvuldig opgebouwd door de jaren heen, is nu een speeltuin van tegenstrijdige genres en kinderpop, dankzij het Spotify-algoritme.
Elke week presenteert Spotify me trouw een nieuwe Discover Weekly, vol nummers die mijn smaak zouden weerspiegelen. Maar in werkelijkheid lijkt het Spotify-algoritme geen idee meer te hebben wat ik wil. Ik stel me voor hoe het daarbinnen moet gaan: het arme systeem in volle verwarring omdat het niet kan beslissen of ik nu werkelijk geniet van melancholische ballads of juist van Disney-soundtracks die zó uit een kinderserie lijken te komen. Eens in de zoveel tijd krijg ik een bizarre mengelmoes van heavy rock, gevolgd door een Minecraft-liedje, en dan weer een vrolijke hit van K3. Want ja, wat moet je als algoritme met een gebruiker die even later weer de Macarena door de woonkamer heeft schallen?
Waar is mijn DJ?
Waar ik vroeger een DJ had die zonder waarschuwing van The Beatles naar de Macarena schakelde, iets wat een verrassend element in mijn leven bracht, moet ik nu toezien hoe het Spotify-algoritme het heft in handen neemt. Ik mis die eigenwijze radiostem die zich weinig aantrok van mijn smaak en af en toe gewoon iets op zette waarvan ik dacht: “Dit had ik zelf nooit uitgekozen, maar wat ben ik blij dat ik het hoor.” Nu word ik continu bevestigd in een algoritmische bubbel van voorspelbaarheid, al is die bubbel tegenwoordig dus wel flink verstoord door de muzikale keuzes van een paar kinderen die mijn account gebruiken.
Misschien is het tijd voor drastische maatregelen. Een ochtend lang hardcore punk draaien, een playlist vol foute après-ski hits, en dan afronden met obscure jazz. Kijken of ik het systeem daarmee kan resetten, als een soort muzikale variant van CTRL+ALT+DELETE. Dan kijkt dat Spotify-algoritme straks hopelijk verward toe: wat ís de smaak van deze gebruiker nou eigenlijk?
Toch betrap ik mezelf erop dat ik zo af en toe glimlachend meezing met de nieuwste K3-hit die zonder pardon mijn ‘aangeraden voor jou’-lijst binnenwandelt. En ergens, in dat chaotische mengsel van mijn melancholische ballads, stevige rocknummers en Disney-liedjes, ontdek ik een verrassende charme. Misschien is dat Spotify-algoritme dan toch een beetje als die oude radiodj, die mij – bewust of niet – even buiten mijn comfortzone duwt. Een chaotische bubbel, maar wél eentje die nooit verveelt.
