Sam Fender brengt een meesterwerk uit
Soundz cijfer: 9/10
Er zijn vandaag de dag maar weinig artiesten die Springsteen-achtige storytelling kunnen combineren met de rauwe realiteit van Noord-Engeland zoals Sam Fender. People Watching, zijn derde studioalbum, is zowel een evolutie als een bevestiging van alles wat hem tot een opvallende stem in de moderne rock heeft gemaakt. Met anthems, diep persoonlijke maar universeel herkenbare teksten en een geluid dat balanceert tussen indierock en stadionambitie, levert Fender misschien wel zijn beste werk tot nu toe.
Een soundtrack voor de toeschouwers
Het album opent met de titeltrack, “People Watching”, een instant klassieker die de magie vangt van Fenders talent om verhalen te vertellen door observatie. De song zwelt aan met sprankelende gitaren, opzwepende percussie en een saxofoonsolo die een knipoog lijkt naar zijn liefde voor klassieke rockarrangementen. Nostalgisch, maar toch fris, een openingsstatement dat laat zien dat hij hier is om te evolueren, niet om zichzelf te herhalen, net zoals Sam Fender dat blijft doen.
Daarna volgen we met “Crumbling Empire”, een nummer dat Fender’s sociale bewustzijn niet schuwt. Met een urgente ritmesectie en teksten die de economische achteruitgang en de klassenstrijd onder de loep nemen, voelt dit als de spirituele opvolger van Hypersonic Missiles. De frustratie is voelbaar, maar ook het gevoel van verzet.
De balans tussen zwaar en licht
Fender heeft altijd al meesterlijk zware thema’s in evenwicht gebracht met songs die opbeurend aanvoelen, en People Watching zet deze trend voort. “Something Heavy” springt eruit als een empathisch anthem dat de lasten erkent die mensen dagelijks dragen. “Everybody here’s got something heavy / I’ll shoulder it a while if you just want a night off”, een simpele maar krachtige boodschap, verpakt in een van de meest epische melodieën van het album.
Maar het is niet allemaal somberheid. Tracks als “The Last Good Summer” brengen een gevoel van nostalgie naar verloren jeugd, gedragen door glinsterende gitaarlijnen en Fender’s kenmerkende Geordie-accent. Je kunt bijna de sigarettenrook ruiken en het klinken van bierglazen horen terwijl de song je meevoert naar nachten die oneindig leken, maar allang voorbij zijn. Zijn talent, zoals Sam Fender, om emoties op te roepen is ongeëvenaard.
Een persoonlijk en aangrijpend slot
Het album sluit af op een intens persoonlijke noot met “Remember My Name”, een eerbetoon aan Fenders overleden grootouders. De minimalistische instrumentatie laat zijn stem volledig tot zijn recht komen, terwijl de ontroerende koperblazers van de Easington Colliery Band een extra laag emotie toevoegen. Het is een emotioneel slotakkoord, het bewijs dat Fenders songwriting alleen maar scherper wordt met de jaren.
Met People Watching verstevigt Sam Fender niet alleen zijn plek in de moderne rock, hij breidt die verder uit. Hij blijft schrijven over het arbeidersleven met een helderheid en authenticiteit die weinigen evenaren, terwijl hij de muzikale grenzen van de Britse indierock verlegt. De productie is gedurfder, de verhalen voelen nog meer doorleefd, en de emotionele impact is krachtiger dan ooit. Dit is een album voor dromers, doorzetters, en iedereen die voelt dat het leven door hun vingers glipt, maar weigert los te laten zonder strijd. Fender bewijst zijn uitzonderlijke talent.
