Prachtige viering van 50 Jaar NITS

The Nits

In 1974 werd de Amsterdamse band The Nits opgericht, vijftig jaar geleden dus. Pas in december 1974 werd voor het eerst onder deze naam opgetreden. In de loop der jaren zijn er verschillende bezettingswisselingen geweest. Twee van de oprichters, zanger-gitarist Henk Hofstede en drummer-percussionist Rob Kloet spelen nog altijd in de band die al jaren onder de naam NITS opereert. Het ook al lang als trio werkende collectief heeft sinds 1981 toetsentovenaar Robert Jan Stips als derde bandlid.

Tekst: Harry Pater
Foto’s: Jan-Willem Bullée (Carré, Amsterdam, April 2024)

Stips werd ooit bekend met Supersister (dat hij enkele jaren geleden heroprichtte). Speelde daarna in/met Golden Earring, Sweet d’Buster, Transister, Freek de Jonge, e.v.a.). Hij produceerde daarvoor enkele albums van de band. Alle drie muzikanten zijn inmiddels de 70 ruim gepasseerd, maar aan geen van hen is dit te merken!

Dit jaar wordt de 50e verjaardag van de band gevierd met een uitgebreide tournee door verschillende Europese landen en vooral ons land. Over de historie van de band èn de nog komende concertdata verwijs ik graag naar de website https://www.nits.nl/  

Nog altijd uitverkocht bij NITS

Het volledig uitverkochte concert (achteraf slechts twee lege stoelen wegens ziekte) begon om iets na 20.00 uur. Ondergetekende kon het hele optreden perfect volgen vanaf de tweede rij. Wat inhoudt dat je niet alleen alles goed kunt horen, maar ook zien, zoals de mooie decorstukken (een huis met een boom ernaast), de op en achter het decor vertoonde filmbeelden en foto’s èn de geweldige lichtshow en -effecten, die men vanaf de tribune toch wat minder goed kon zien.

Henk Hofstede bespeelde zowel akoestische als elektrische gitaren èn ondersteunende keyboards terwijl hij op vrijwel alles songs de leadzang verzorgde. Rob Kloet is niet alleen drummer maar ook een geweldige percussionist en achtergrondzanger. Robert Jan Stips toverde ook nu weer de meest waanzinnige sounds uit zijn keyboards en verzorgde ook vaak achtergrondzang. De mannen zijn perfect op elkaar ingespeeld, dat was vanavond weer de hele tijd te merken.

Een 50-jarige band met een repertoire van tientallen albums kan natuurlijk niet alles van al die platen spelen, dus werd er een, wat mij betreft, mooie selectie gemaakt van in totaal ruim twintig songs. Gelukkig had ik een setlist gevonden, want ook al ken je de band al heel lang, het is lastig om veel songs te herkennen, vooral ook omdat de meeste niet werden aangekondigd. En nee, Tutti Ragazzi (1978) werd niet gespeeld… maar dat is al jaren het geval.

De Werf

Tree House Fire is de titel van het meest recente NITS (mini)album, dat begin dit jaar werd uitgebracht met als onderwerp de brand die in mei 2022 het door de band als oefenruimte, opslagplaats en opnamestudio gebruikte pand ‘De Werf’ compleet verwoestte inclusief een groot deel van het archief, instrumenten en apparatuur. Naast als mooie achtergrond achter de band staat er op de vloer (= het podium) ook een kleine replica van dit gebouw en de boom ernaast.

Het optreden begon dan ook met uitsluitend songs van dit album: Month Of May, Big Brown Building Burning, The Tree, The Bird en The Attic. Waarna Henk vertelde over de impact van deze brand, zoals altijd doorspekt met humor.  De volgende song was The House (van het album Hat uit 1988), gezongen door Robert Jan, bijgestaan door Henk en Rob.  Hierna volgde A Touch of Henry Moore van Omsk uit 1983. Het zesde en laatste nummer van Tree House Fire was The Wind Has No Clothes, gevolgd door The Infinite Shoeblack van Giant Normal Dwarf (1990) wat meteen overging in Nescio (Omsk), wat met groot applaus werd ontvangen. Dit was meteen het einde van de eerste set en dus tijd voor pauze.

Na de pauze werd afgetrapt met dA dA dA, de titelsong van het gelijknamige album uit 1994, gevolgd door Two Skaters (van In The Dutch Mountains, 1987) en The Bauhaus Chair (Hat, 1988). Henk vertelde een leuk verhaal over zijn oma die graag breide, waarna Yellow Socks & Angst (Angst, 2017) werd ingezet, gevolgd door Lits-Jumeaux van datzelfde album. Daarna Three Sisters (Alankomaat 1998), het instrumentale en gefloten Walter & Connie (Omsk), gevolgd door Les Nuits (Les nuits 2005).

Voetbalcarrière

Hierna vertelde Henk een mooi verhaal over zijn niet geheel gelukte voetbalcarrière bij het Amsterdamse J.O.S. en werd natuurlijk J.O.S. Days / J.O.S. Vrees (ook van In The Dutch Mountains) gespeeld. Dit als eerbetoon aan zijn voetbalhelden Johan Cruyff en de eerder deze week overleden Johan Neeskens. Henks ‘wraak’ is dat deze song bij alle thuiswedstrijden van deze club wordt gespeeld!

Na een leuk verhaal over oude radiotoestellen werd Beromünster (Neon 2022) gespeeld, gevolgd door de afsluiter Cars & Cars (Ting 1992). Het enthousiaste publiek wilde natuurlijk méér en de drie mannen kwamen terug om ze dàt te geven. Eerst Sketches Of Spain (Kilo 1983) dat flink werd meegezongen. Uiteraard kon In the Dutch Mountains niet ontbreken en deze werd ook massaal meegezongen. Na in totaal twee uur was het concert voorbij met een staande ovatie. Er komen nog heel wat concerten, dus zoek snel naar tickets als je de band nog wilt zien!

Verslag van concert op 12 oktober 2024 in Theater DRU Industriepark, Ulft

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *