John Coffey | “Een derde keer op Pinkpop is ook niet echt spannend.”

John Coffey was in 2015 al de meest opwindende rockband van Nederland en na hun eerste optreden op Pinkpop was de band bijna legendarisch, maar toch stopte het vijftal een jaar later voor onbepaalde tijd… Gelukkig is de band weer bij elkaar en is er ook al een geweldig nieuw album FOUR. Nu spelen ze voor de tweede keer op Pinkpop, weer in de tent en het zal weer genieten worden van vette punkrock, hardcore en metal op die typische John Coffey manier. Een paar uur voor de show sprak ik met zanger David Achter de Molen en gitarist Chris van Teijlingen.

Tekst: Martien Koolen en Foto’s Joseph Vonncken

Dus jullie gaan de boel weer lekker op stelten zetten vandaag, toch?

Chris: “Dat is wel de bedoeling, ja, zeker weten, we hebben er echt veel zin in.”

David: “Ja, het is alweer negen jaar geleden, we zijn ouder geworden, maar we hebben echt heel veel energie voor de show straks.”

Wat zijn jullie verwachtingen voor vandaag?

Chris: “Eigenlijk hetzelfde als toen, mijn zenuwen zijn echter nu wel veel minder. De vorige keer was ik echt zenuwachtig, man, het was de eerste keer Pinkpop en dat doet toch iets met je, want dit is HET festival waar je wil spelen, toch?”

Hebben jullie een speciale Pinkpop setlist?

David: “Ja, we gaan wel iets aparts doen, we hebben iets speciaals gepland, er zijn een paar verassingen in de set, maar dat gaan we natuurlijk niet aan jou vertellen, want dan staat het dadelijk meteen online, ha ha… We gaan iets doen met een song van een legendarisch Pinkpopoptreden dat behoorlijk wat grondtrillingen veroorzaakte…”

Zijn er nummers die jullie absoluut moeten spelen?

Chris: “Ja, dat denk ik wel, we hebben wel een aantal crowdpleasers, maar we hebben ook wel songs die het live niet zo goed doen, die werken live gewoon niet, geen goede vibe…”

Jullie hebben een paar jaar pauze genomen en zijn nu weer terug, hoe voelt dat nu, zijn jullie er sterker uitgekomen?

Chris: “We zijn heel blij dat JC weer terug is, maar er is een ander gevoel in de band, denk ik, want JC is niet meer het enige wat we doen, we hebben allemaal ook nog een ander leven, een gezin, een band naast JC, dus dat is echt wel anders.”

David: “Het plezier is terug en we zijn echt megablij om terug te zijn en we gaan er weer voor 150% voor, maar dan anders…”

Het nieuwe album FOUR, is dat dan ook “anders”?

David: “De nieuwe plaat is wel een stapje terug…”

Serieus, hoe dan?

David: “Nee, hoor, grapje, de nieuwe plaat is gewoon extremer en vetter!”

Chris: “Ik vind het nummer Naaste wel heel bijzonder en anders; dat nummer lag al een tijdje op de plank en we hebben er op een gegeven moment een beat ondergezet en verder weinig aan gesleuteld en ik denk dat de samenwerking met Broeder Doeleman hier perfect werkt. We spelen dat nummer echter niet veel live…”

Hoe belangrijk zijn teksten voor JC? In een recensie over jullie nieuwe album was de recensent niet zo te spreken over jullie teksten trouwens….

David: “Ja, dat vond ik wel heel bizar.”

Chris: “Ja, dat was in het NRC, dat vond ik niet nodig en nogal snerend en het was helemaal niet onderbouwd.”

David: “Onze teksten zijn heel belangrijk, ik denk er lang over na om ze te schrijven, wat houdt mij bezig, maar ik heb niet altijd inspiratie en soms moet ik gewoon tijd inplannen om dingen op te schrijven. Helaas, werkt dat niet altijd, maar dat is een combinatie van lui zijn en inspiratie; creatieve processen zijn soms best lastig en ik heb er gewoon niet altijd zin in. Soms lukt het gewoon echt niet en dan opeens op een hele vreemde plek, de douche bijvoorbeeld, heb ik heel veel goede ideeën. Het blijft een moeilijk proces.”

Chris: “Teksten spelen een enorme rol in de muziek van JC, maar we willen niet preken natuurlijk.”

Denk je, of hoop je dat het publiek jullie” boodschap” in de tekst oppikt?

Chris: “Ik denk het wel hoor, de teksten raken de fans wel degelijk, er komen best veel emoties los bij een optreden. Dus, ja.

Vrouwen luisteren meer naar de teksten en mannen letten alleen maar op de gitaren, of is dat een cliché?

David: “Daar ga ik mijn vingers niet aan branden in deze tijd, ha ha…”

Op welke John Coffey song zijn jullie het meest trots?

Chris: “Naaste, daar ben ik wel erg trots op, een prachtig nummer.”

David: “Me vs. I vind ik wel een vette song.”

Wat is jullie ambitie?

Chris: “Goede vraag, man. We hebben natuurlijk al heel veel gedaan.”

David: “We moeten wel realistisch blijven want we doen slechts 30 shows per jaar. Een derde keer Pinkpop is natuurlijk ook niet echt spannend. We moeten mooie dingen maken, veel shows spelen. Mijn ambitie verhuist een beetje van: ik wil op Lowlands staan naar ik wil mezelf beter maken, betere songs schrijven en als dat niet lukt, dan denk ik dat ik niet veel meer in deze band te zoeken heb. Dus, het moet vetter, beter, in ieder geval vernieuwend voor onszelf, mijn ambitie is dus eigenlijk een beetje saai.”

Bij welke band zou je wel eens in het voorprogramma willen staan?

David: “Geen, ben je gek, joh, nee, echt niet… ha ha…”

Chris: “Nou, de Foo Fighters.”

Laatste vraag, als ik muzikant was bij John Coffey en jij was de journalist, wat zou dan jouw laatste vraag zijn?

Chris: “Een hele leuke vraag.”

David: “Ja, echt een leuke vraag…. Ik zou vragen, wat wordt het feestje na de show, als het optreden klaar is, wat gaan jullie dan doen, dat vind ik interessant om te weten.”

David: “Dat is vandaag nogal saai, want morgen spelen we op Graspop, we gaan dus op tijd de bus in richting België, niet echt spannend vandaag dus…”

Heren, bedankt voor jullie tijd.