Jimmy Eat World teert op nostalgie
Jimmy Eat World is een band uit ‘de woestijn van Arizona’, zoals zanger Jim Adkins dit zelf omschrijft. Ze gaan al ruim dertig jaar mee en vonden het weer hoog tijd voor een bezoekje aan Nederland. In de loop der jaren heeft de band al bijna twintig keer opgetreden in ons land. Hun magnum opus – het album ‘Bleed American’ – stamt uit 2001. Lukt het ze om, vijf jaar na hun meest recente album-release, een stijf uitverkochte Paradiso tevreden te stellen?
Tekst en foto: Sanne de Vos
De band stond nog geen tien minuten op het podium voordat we de eerste moshpit in de zaal zagen. Tijdens ‘Sweetness’ ging een klein groepje uiteen om vervolgens vol overgave tegen elkaar aan te springen. Dit was overigens niet de eerste moshpit van de avond, die vond al plaats tijdens het voorprogramma, de Canadese punkrockers PUP. Vanaf het moment dat het startschot was gegeven bleef het publiek momenten vinden om te pas te onpas tegen elkaar aan te beuken.
Dit terwijl het repertoire van Jimmy Eat World, uitzondering ‘Bleed American’ daargelaten, zich niet per definitie leent voor zulke praktijken. Hoewel het publiek bij vrijwel elk nummer enthousiast mee knikte hoordeje exact welke nummers bijzonder goed in de smaak vielen. Zodra de eerste tonen werden herkend van nummers als ‘Sweetness’, ‘Work’ en ‘Hear You Me’ klonken er enthousiaste kreten in de zaal. Maar dit was niets vergeleken met de extase waarmee ‘The Middle’ werd ontvangen.
Jimmy Eat World weet al 30 jaar wat de fans willen
Na ruim dertig jaar muziek te maken lijkt de band feilloos te weten wat de fans willen horen. Een groot deel van de setlist bestond uit nummers afkomstig van de albums ‘Bleed American’ en‘Futures’. De band wist naadloos over te gaan van de rustige akoestische momenten naar de ‘moshpit-waardige’ knallers. Zo wist Jim de zaal stil te krijgen toen hij het oorspronkelijk elektronisch-klinkende ‘555’ bracht met alleen een akoestische gitaar, om vervolgens opnieuw te ontroeren toen devolledige band ‘Hear You Me’ inzette. Ze wisten de vaart erin te houden door deze akoestische sectie op te volgen met een favoriet onder de fans, ‘Work’.
Hoewel het publiek tussendoor niet veel werd toegesproken liet de band duidelijk blijken dat ze dol zijn op ons land. Nederland was het eerste land waarin ze, buiten Amerika, speelden. Voor ‘The World You Love’ vertelde Jim dat een eerdere tour in Amsterdam zelfs inspiratie heeft geleverd voor een van de coupletten.
Nostalgie en passie
Het meest recente album van Jimmy Eat World komt uit 2019, maar ze wisten een uitverkochte Paradiso tevreden te stellen met een grote dosis nostalgie en passie. De vocalen waren loepzuiver en de instrumenten klonken helder – wat in een oude concertzaal als Paradiso niet altijd het geval is.Zanger Jim Adkins mocht de dag voor het concert nog 49 kaarsjes uitblazen, maar hij klinkt nog steeds exact hetzelfde als op de albums.
De band levert een optreden zonder poespas of een extravagant decor. Ze hebben niet eens een wanddoek met het bandlogo achter zich hangen, maar hebben ze dat wel nodig? Want is dit niet gewoon rockmuziek in de meest pure vorm? Zuivere instrumenten, heldere stemmen en beukende concertgangers.
