En Venus was haar naam
van Paul Onkenhout en John Schoorl
Door Jean-Paul Heck
Bij sommige boeken weet je vooraf dat je een paar leuke uren tegemoet gaat. Zo’n boek is En Venus was haar naam. Waarom? Het initiële idee achter deze bundel staat als een huis en zowel Paul Onkenhout en John Schoorl zijn beiden lenige schrijvers met gevoel voor humor die tegelijkertijd zijn behept met detailkennis. En dat lees je terug.
Beiden heren zijn journalist bij de Volkskrant en daarin is er een wekelijkse rubriek terug te vinden die op ludieke wijze weet in te zoemen op liedjes die een naam dragen. Simpel dus: de titel van de song is een voornaam. Tja, het is bijna één grote quizvraag. Het ‘ oh ja’ gehalte is hoog. Zomaar even een rijtje: Nikita, Jolene, Angie, Caldonia, Matilda. Van Harry Styles tot Louis Jordan en van Dolly Parton tot Ellton John. Na het heerlijke boek De Vijfde Beatles, is En Venus was haar naam weer zo’n voltreffer. Onkenhout en Schoorl maakten er zich niet met een Jantje van Leiden af en pleegden de nodige research. Toch wordt het nergens droog, voorspelbaar en saai. Wat ook slim is, de grenzen van popmuziek vervagen hier volledig. Soul, punk, jazz, metal, hiphop, het schiet allemaal voorbij en daarmee creëren ze ook een stuk muziekgeschiedenis. Grappige maar absoluut geen hapklare weetjes, tragiek (Jeremy van Pearl Jam), luchtigheid en verdieping. Venus was haar naam is een absolute voltreffer voor iedereen met het muziekhart op de juiste plaats.
