Eindejaarslijstjes is de absurde Olympische Spelen van meningen
Het is weer zover. December. Die tijd van het jaar waarin alles ineens in eindejaarslijstjes moet passen. Beste albums, slechtste films, meest gegoogelde recepten (hoe vaak kun je écht op “stamppot” zoeken?), gênantste BN’ers, en natuurlijk: de eeuwige top 2000. Want wat is Kerst zonder een stevige discussie over Bohemian Rhapsody versus Hotel California?
Lijstjes zijn de snelkookpan van onze cultuur: alles wat er toe doet, geperst in 10, 50 of 2000 plekken. En iedereen, maar dan ook iedereen, heeft er een mening over. Probeer maar eens op een verjaardag te roepen dat Last Christmas van Wham! niet thuishoort in de ultieme kersthits. Binnen drie seconden heb je een woedende oom, een wijnglas dat gevaarlijk trilt, en iemand die ineens op z’n telefoon “de feiten” erbij gaat halen.
Maar laten we eerlijk zijn: wie maakt die lijstjes? Wie bepaalt dat Taylor Swift met haar twintigste re-recording van een album uit 2014 “Artist of the Year” moet worden? En waarom staan obscure metalbands uit Noorwegen altijd bovenaan bij “beste concerten”, terwijl jij zelf dat optreden van K3 in de Ziggo Dome toch écht legendarisch vond?
Eindejaarslijstjes zijn als die collega die in januari ineens wil detoxen: het lijkt nuttig, maar eigenlijk is het gewoon vermoeiend. Alles moet gerangschikt, alsof je pas een écht jaar hebt geleefd als het in een spreadsheet past. Alsof jouw persoonlijke chaos, de break-up, die ene promotie, of het feit dat je eindelijk Succession hebt gekeken – pas betekenis krijgt als het in een top 5 staat.
En toch. We houden ervan. Want stiekem willen we onze eigen meningen bevestigd zien. Staat Fleetwood Mac wél in de top 10? Gelukkig, de wereld is nog niet helemaal kapot. Wordt AI-generated Christmas Music uitgeroepen tot de grootste trend van 2024? Top, we zitten op koers voor een dystopie.
Misschien moeten we gewoon eens een lijstje maken van de domste lijstjes. Zoals “De Top 10 Woonkamers Waar Kerstboomlampjes Het Best Reflecteren” of “De 5 Meest Irrelevante Tweets van Arjen Lubach”. Of beter nog: schaf het hele lijstjesfenomeen af. Maar ja, wat moet je dan doen tijdens de oliebollen en champagne? Juist ja, discussiëren over wat er mist in de lijstjes.
Dus hier is mijn eindejaarslijstje:
- Lijstjes maken is stom.
- Maar discussies over lijstjes zijn fantastisch.
- Hotel California mag eruit. Sorry not sorry.
- En waarom staat Nick & Simon er überhaupt in?
- Gelukkig is het over drie weken weer januari.
Laat het gekibbel maar beginnen. Cheers op een nieuw jaar vol nieuwe lijstjes.
