Eefje de Visser | Heimwee mist de urgentie van Bitterzoet maar schittert in subtiliteit
Cijfer: 7 van de 10
Eefje de Visser’s Heimwee is een subtiele maar soms té terughoudende plaat, die speelt met complexiteit zonder ooit echt vastberaden uit de hoek te komen. Waar haar vorige werk, Bitterzoet, vol spanning en diepte zat, kiest Heimwee voor een luchtigere en meer dromerige benadering. De teksten zijn als altijd poëtisch en mysterieus, maar missen soms de directe emotionele kracht die nodig is om écht te raken.
Het album opent sterk met “Hoe Doe Je Dat”, een bijna perfecte compositie waarin de instrumentatie laag voor laag wordt opgebouwd, maar dat niveau wordt niet constant vastgehouden. Hoewel nummers als “Vlammen” en “Uit Het Oog” qua productie indrukwekkend zijn, voelen ze op momenten te afgemeten en afstandelijk. De gelaagde productie, verzorgd door haar echtgenoot Pieterjan Coppejans, geeft de plaat een rijke klank, maar die bijna klinische perfectie zorgt ervoor dat de emotionele impact soms verloren gaat.
De kracht van Heimwee ligt in de subtiele details en de manier waarop De Visser thema’s als verlies, verlangen en hoop verkent zonder alles expliciet te maken. Toch mist het album de energie en het urgente karakter van haar eerdere werk, waardoor het niet altijd even memorabel blijft. Heimwee is een plaat die aandacht en geduld vraagt, maar die mogelijk niet voor iedereen hetzelfde gevoel van diepte zal achterlaten.
