Eagles in het Gelredome is een afscheid met een lach en een traan

En dat was het dan. De Eagles namen gisteravond in het Gelredome afscheid van het Nederlandse publiek. Morgen volgt er overigens nog een concert. Het werd een afscheid in grootste stijl. ‘Dit is niet de zaal om te praten’, liet bandleider Don Henley weten. Dat was een goede keuze.

Door: Jean-Paul Heck

Foto’s: Ans van Heck

Het credo bij de band uit Los Angeles was en is immer: ‘ let the music do the talking.’ Want perfectie, dat is waar het bij deze band om draait. In Arnhem werd het slotfeestje afgetrapt door The Doobie Brothers. Een band die de afgelopen decennia niet vaak in Nederland te zien was en een paar weken terug als vervanger van Steely Dan werd aangekondigd. Dat was een logische keuze want zanger Michael McDonald opereerde jarenlang als sessie- lid van de groep rondom Donald Fagen en de inmiddels overleden Walter Becker.

De terugkeer van de zoetgevooisde grijze supervocalist, zorgde in Amerika meteen voor een stijgende kaartverkoop. Ook in het Gelredome deed McDonald een aardig duit in het zakje met ferme songs zoals It Keeps You Runnin’,  Taking It To The Streets en natuurlijk de evergreen What A Fool Believes. Toch lenen zijn perfectie popliedjes zich minder voor stadionconcerten. Dat werd wel duidelijk toen Tom Johnston, de andere frontman van de Doobies, halverwege Jesus Is Just Alright inzette. Opeens gingen de lichtjes aan en de keeltjes open. Gehinderd door een matig geluid, kwam de ferme sound van de Doobie Brothers niet volledig tot wasdom. Toch werd het nog gezellig. Mede door de virtuoze saxofoonsolo’s van voormalig Yellowjackets-saxofonist Marc Russo en de heerlijke meezingers Long Train Runnin’ en natuurlijk Listen to the Music.

De sfeer sloeg een half uur later meteen om toen de Eagles gebroederlijk naast elkaar Seven Bridges Road inzette. Het zorgde direct voor het eerste kippenvel van de avond. Waar de Gelredome niet meteen bekend staat om het perfecte geluid, wisten de Amerikanen dit wel te fixen. Een paar jaar geleden leken Eagles na het overlijden van Glenn Frey vleugellam, maar met countryster Vince Gill en Frey’s zoon Deacon Fry, is die aderlating perfect opgevangen.

Sterker nog, gaandeweg het concert toonde Gill die in eigen land een absolute superster is, dat hij de songs van Glenn Frey werkelijk tot in de perfectie kan zingen. Dat werd al meteen duidelijk toen hij de ballad Take It to the Limit inzette. Wat een timing, wat een souplesse en wat een stem! Ook Deacon Fry beet kranig van zich in een perfecte versie van Peaceful Easy Feeling.

En Henley? Tja, Henley was gewoon zichzelf. Als hij praat druipt de ironie er vanaf maar zijn stem is nog altijd van een ongekende klasse. One Of These Nights, Witchy Woman, zijn solohit The Boys of Summer en Life In The Fast Lane, het was allemaal raak. Naast Gill die ook een fameus gitarist is, viel er voor de gitaarliefhebbers genoeg te genieten. Oké, Joe Walsh speelt dan wel niet meer zo puntig als in zijn beste jaren, maar één rake noot op zijn Gibson Les Paul maakte zijn aanwezigheid de moeite volledig waard.

Daarnaast zakte Walsh ook vocaal niet door het ijs in de heerlijke James Gang-song Funk#49, het geestige Life’s Been Good waarin hij weer een paar onverstaanbare grappen maakte en het stevige In The City werd de rock-n’-roll kant van de Eagles van stal gehaald. Maar naast Gill en Walsh is het sessiegitarist Steuart Smith die wel het meeste indruk maakt. Hij speelt voornamelijk de partijen die vroeger Don Felder voor zijn rekening nam en deed wederom met een angstaanjagende perfectie.

Het slotakkoord bij de Eagles was ook in het Gelredome voorspelbaar maar wonderschoon. Hotel California zorgde voor de traantjes en Desperado voor het genadeschot. Daar kon zelf het frivole Heartache Tonight niets meer aan verhelpen. Met een brok in de keel liepen de Eagles-fans naar buiten. Morgen is er nog één kans om de Eagles nog te zien.

Eagles: gezien, gisteravond in het Gelredome in Arnhem. Morgenavond speelt de band nog een keer in dezelfde venue. Voor kaarten, ga naar: www.mojo.nl