DOOL op Pinkpop | “Ik schrijf om live te spelen, ik ben geen songwriter.”

Dool ontstond in het jaar 2015 uit Raven van Dorst project Elle Bandito en het “beruchte” The Devil’s Blood. De Rotterdamse band heeft inmiddels drie albums gemaakt en hun laatste album The Shape Of Fluidity kreeg fantastische recensies en nu staat Dool voor de eerste keer op Pinkpop. Een uurtje na dat eerste PP-optreden praat ik met Raven van Dorst (zang, gitaar) en gitarist Nick Polak.

Tekst: Martien Koolen en foto: Joseph Vonken

Nou, jullie eerste Pinkpop gig, hoe was het?

Raven: “Boven verwachting goed, echt leuk; ik had eerlijk gedacht dat mensen effe aapjes zouden komen kijken en dan na tien minuten weer vertrekken, maar de tent werd voller en voller en de mensen reageerden heel goed ook. Ik had niet gedacht dat Dool het zo goed zo doen op Pinkpop eigenlijk.”

Nick: “Ik dacht eigenlijk van wel, wij hebben altijd wel een gemêleerd publiek bij onze headline shows; je kunt ons op veel plekken kwijt, denk ik; we passen overal, maar ook overal helemaal niet, of zo.”

Raven: “Ja, dit is waar.”

Nick: “Gisteren speelden we op een beetje obscuur metalfestival in Frankrijk en vandaag dus Pinkpop, weet je wel, dat vind ik echt heel leuk, die afwisseling.”

Raven: “Dat zorgt voor een geweldige dynamiek.”

Wat waren jullie verwachtingen hier?

Raven: “Nou, ja, weet je wat het is, Pinkpop is natuurlijk een gerenommeerd festival en ik maak nu al meer dan twintig jaar muziek en dat je er dan een keer staat uiteindelijk is wel een hele eer, heel leuk; Pinkpop is een legendarisch festival. Ik was echter niet zo gespannen want je bent toch een beetje een vreemde eend in de bijt; we hoeven niet te leveren of zo, het is niet dat we een headliner zijn. Ik stond er heel ontspannen bij en ik vond het gewoon tof; ik heb het heel erg naar mijn zin gehad. Ik was blij dat er zo veel mensen waren en dat de respons zo goed was; het was een cadeautje eigenlijk.”

Hadden jullie een “speciale” Pinkpop setlist gemaakt?

Raven: “We hebben wel degelijk een spannende, verassende Pinkpopsetlist gemaakt, ja zeker; denk maar aan de Killing Joke cover Love Like Blood of het rustigere nummer Home Of A Thousand Dreams, weet je wel. We hebben de meest gevarieerde set gespeeld die we konden spelen hier, heel dynamisch en hard, breekbaar en emotioneel, maar ook lomp. We hebben alle kanten van Dool kunnen laten zien en horen.”

Wie maakt de setlist?

Raven: “Ik ben de initiator van de setlist, ik presenteer een idee en dat schaven we dan met zijn allen een beetje bij.”

Zijn er Dool nummers die altijd op de setlist moeten staan?

Raven: “Ja, natuurlijk. Oweynagat is een klassieker, dat is onze underground hit – de meeste mensen zal het geen reet boeien – maar fans kennen dat nummer, dat is vet, dat is trouwens ook het nummer waar de meeste mensen ons hebben leren kennen; dat blijft gewoon een knaller. Venus In Flames, ons openingsnummer van de set, is er ook zo een aan het worden, daar gaan mensen ook ontzettend lekker op.”

Nick: “Maar, we hebben expres ook wel een setlist gemaakt die voor 70/80 % uit nieuwe songs bestaat, van de laatste plaat dus. Bij het maken van die plaat hadden we ook al zoiets van, we moeten singles gaan uitkiezen.”

The Shape Of Fluidity is jullie beste plaat tot nu, echt een super album; met prachtige teksten, hoe belangrijk zijn die voor jullie?

Raven: “Dank je voor het compliment. Teksten zijn heel belangrijk, maar er is altijd eerst muziek, de tekst komt altijd als laatste. Deze keer was het hele schrijfproces best wel anders want op de vorige twee albums heb ik voor 90% alles geschreven. Maar dit album, ik was na Summerland, die kwam uit in coronatijd zoals je weet, helemaal kapot, het was gewoon echt kut allemaal, ik had geen creatieve energie meer. Ik schrijf om live te spelen, ik ben geen songwriter, weet je. Er moet wat uit en ik moet dat ook kunnen brengen/uitdragen, maar door corona ging dat allemaal niet. Dus, was het voor mij eigenlijk een beetje een bomber, mijn energie was op totdat Nick en Omar een beetje aan mij begonnen te trekken van, he, kom op, schrijven, we moeten een nieuwe plaat maken; zit niet zo te janken, Raven, kom op! Zij hebben deze nieuwe plaat eigenlijk geïnitieerd, zij stuurden ideetjes naar mij toe en daar werd ik dan wel weer warm van.”

Nick: “Voor mij was die coronaperiode een totaal andere periode; ik kon bij mijzelf nog meer nieuwe dingen ontdekken; het gaf mij gewoon veel ruimte voor creativiteit.”

Raven: “Ik vond het heel fijn, want er is nu een veel betere groepsdynamiek; ik word uitgedaagd en iedereen zit niet de hele tijd naar mij te kijken van wanneer ga jij weer eens iets doen. Ik voel me niet meer zo verantwoordelijk; ik ben nu echt onderdeel van de band en dat is geweldig.”

De recensies van het nieuwe album waren allemaal zeer lovend en positief, geschrokken?

Raven: “Nee, ik schrok er niet van, ha ha..maar toch is het wel altijd spannend; het vorige album was ook al zeer goed ontvangen, dus het is altijd even afwachten.”

Nick: “Het ultieme succes is om gewoon iets te maken, of gemaakt te hebben waar je zelf voor 100% achterstaat.”

Op welk Dool nummer ben je het meest trots?

Raven: “Ja, dat vind ik nou echt een kut vraag; ik vind je heel aardig, echt, maar dat is gewoon een kut vraag. Elk Dool nummer kent gewoon zijn eigen entiteit en heeft zijn eigen bestaansrecht, weet je wel. Je moet singles uitbrengen die de plaat representeren.”

Dool is toch helemaal geen singles band, toch?

Raven: “Nee, natuurlijk niet, maar je moet mensen wel bekend maken met jouw muziek en dat kan helaas alleen met singles. We pretenderen trouwens niet dat we op de radio gedraaid worden. Er zijn gewoon nummers die blijven groeien, bijvoorbeeld House Of A Thousand Dreams of Summerland, dat is ook een single geweest en dat worden dan langzamerhand fan favorieten.”

Hoe zou je de sound van Dool omschrijven aan een alien?

Raven: “Donkere rock, ja ik kan niets anders zeggen, sorry.”

Nick: “Ik vind het heel moeilijk te beschrijven, het is in ieder geval heel dynamisch.”

Raven: “Wat zeg jij altijd, Nick, nou, kom op, zeg het dan…”

Nick: “Ja, ja, heel gelaagde, donkere rockmuziek.”

Wat is de ambitie van Dool?

Raven: “Nou, em……ik denk dat wij wel lekker gaan; ik denk dat we niet te veel vooruit moeten kijken. Onze vorige plaat had best wel hoge verwachtingen en toen klapte de hele wereld ineens in elkaar en dan moet je verwachtingen bij gaan stellen. Ik heb het daar best wel heel zwaar mee gehad want ik stop mijn ziel en zaligheid in die band en ik ben daar best wel een beetje door beschadigd. Natuurlijk, er was veel meer aan de hand in de wereld, maar ik had een beetje mijn eigen leed daarin en ik heb daarvan geleerd dat ik niet veel meer moet verwachten. Ik ben nu heel getemperd in mijn verwachtingen. Ik vind het vooral het fijnste dat wij elke show kunnen genieten, weet je wel, dat vind ik het allerbelangrijkste.”

Nick: “Ik denk dat we nu op een punt zijn om de vruchten te plukken van ons werk; het gaat gewoon relaxed, dus, vandaag hebben we ook echt genoten van ons optreden.”

In het voorprogramma van welke band zou je wel eens willen spelen?

Raven: “Moeilijk, weet ik niet..”

Nick: “Mastodon, voor mij, een ultieme band.”

Raven: “Ja, die zijn vet, zeker, Opeth zou ook passen. Ja, weet je, een voorprogramma doen is leuk, maar het is ook een beetje, je weet wel, niet zo cool, want de meeste mensen komen toch voor die grote band en jij bent gewoon een warmlopertje. Je kunt beter op je eigen kracht dingen gaan doen, maar als jij wordt gevraagd door een band als voorprogramma, dat is anders. Zo, van, wij vinden jullie cool, willen jullie komen, dan is het vet. De muziekindustrie is keihard geworden in de loop der jaren dus ik heb dan liever dat we er iets langer over doen, toch, of ben ik de enige daarin….”

Nick: “Nee, ik denk dat we het alleen als Dool ook wel redden hoor, het gaat nu ook lekker in Nederland, dus…”

Raven: “Ja, klopt, eerst was het alleen in het buitenland, maar nu gaat Nederland ook prima, dat is wel lekker, nu ineens, Martien, vraag mij waarom…. Ha ha….”

Dool krijgt eindelijk de erkenning die het verdient…. Zou ik zeggen. Laatste vraag: Jij bent de journalist en ik de muzikant, wat is jouw laatste vraag?

Raven: “Wat ga jij nu doen, na deze show?

Ik ga nog andere bands beluisteren, zoals Greta van Fleet..

Raven: “Ok”

Maar ik heb de beste band van Pinkpop 2024 al gehoord….

Raven: “En dat was…?”

Dool, natuurlijk, DE revelatie van Pinkpop 2024!!

Raven: “Echt, joh, wat lief, man.”

Dank voor jullie tijd.