Deep Purple is nog steeds springlevend op het podium
Beoordeling van Soundz: 7,5/10
De legendarische hardrockband Deep Purple keerde wellicht voor de laatste keer terug op een Nederlands podium, al blijft het onvoorspelbaar met bands van dit kaliber. Opgericht in 1968, bestaat de band momenteel uit vier ervaren zeventigers. Drummer Ian Paice, toetsenist Don Airey, zanger Ian Gillan en bassist Roger Glover, aangevuld met de jongere gitarist Simon McBride. De band had er zichtbaar zin in, al leek het publiek aanvankelijk moeite te hebben om mee te gaan in de energie van deze rockveteranen.
Tekst: Marco Aarden en foto’s: Kim Balster
Het voorprogramma werd verzorgd door Jefferson Starship, een band die al sinds de jaren ’70 een vaste waarde is binnen de rock ‘n roll. Hoewel de band in de loop der jaren verschillende formaties heeft gekend, bleef hun karakteristieke geluid overeind. De hits “Jane” en “Miracles” werden sterk neergezet door de huidige vocalisten David Freiberg en Cathy Richardson. Ook bij klassiekers als “Sarah” en “We Built This City” ging het publiek dan ook goed mee.
Na een wat lange pauze betrad Deep Purple het podium en werd het publiek warm onthaald met het iconische “Highway Star”. Gitarist Simon McBride stal al snel de show met zijn indrukwekkende solo’s, terwijl zanger Ian Gillan liet horen dat zijn stem nog steeds die kenmerkende kracht en emotie heeft. Hoewel de band slechts de voorkant van het podium gebruikte, zat de energie er vanaf het begin goed in.
Achter de band was een zitje ingericht waar de leden af en toe konden ontspannen terwijl toetsenist Don Airey zijn muzikale talenten liet zien. Met enthousiasme speelde hij enkele muzikale intermezzo’s. Zoals “Tulpen uit Amsterdam” en een stukje van Focus’ “Sylvia”, wat op veel applaus van het publiek kon rekenen.
Deep Purple krijgt het publiek uiteindelijk mee
Hoewel het publiek aanvankelijk wat stroef op gang kwam, begonnen de fans zich bij “When a Blind Man Cries” steeds meer in de show te verliezen. Pas bij “Anya” leek de menigte echt opgewarmd, helaas was dat al ver aan het einde van de set. Toch was het wachten op hét moment: de riff van “Smoke on the Water”. Met deze klassieker sloot de band de set af, waarbij gitarist McBride er goed de tijd voor nam om het publiek naar een hoogtepunt te brengen.
In de toegift begonnen ze met “Old-Fangled Thing”, die perfect achter het laatste nummer van de set had gepast. Hierna volgde nog “Hush” en “Black Night”, wat een waardige afsluiting van de show was.
Deep Purple bewees opnieuw waarom ze al meer dan 50 jaar tot de absolute top van de rockwereld behoren. De show was een viering van hun indrukwekkende carrière en sprak zowel oude als nieuwe fans aan. Met drie grote led-schermen werd het visuele aspect verzorgd. Het was toch echt de band zelf die voor het vuurwerk zorgde. Dit optreden was een ode aan hun nalatenschap. Het herinnerde iedereen eraan waarom Deep Purple tot de beste rockbands aller tijden behoort.
