Danny Vera: Hoe een retro cowboy Nederland verovert
Laten we eerlijk zijn: als je een paar jaar geleden “Danny Vera” hoorde, dacht je waarschijnlijk dat het een nieuw merk Italiaanse schoenen was. Maar inmiddels weet iedereen dat hij de zanger is van het nummer “Roller Coaster”, dat inmiddels de status van volkslied heeft bereikt. Maar wat is het geheim achter het succes van deze man die eruitziet alsof hij Elvis z’n verloren tweelingbroer is? En waarom lijkt zijn ster alleen maar verder te rijzen? Tijd om het eens gezellig uit te pluizen!
De muziek die je niet wist dat je nodig had
Als iemand je vijf jaar geleden had verteld dat Nederland helemaal los zou gaan op een genre dat ergens tussen country, rock-‘n-roll en een vleugje melancholie zweeft, had je waarschijnlijk hard gelachen. Maar kijk ons nu! We zitten massaal te zwijmelen bij “Roller Coaster” alsof we midden in Texas staan, in plaats van in de file op de A2.
Americana, dat is dus wat Danny doet, en hij doet het goed. Zijn muziek voelt als een warme kop chocolademelk op een regenachtige dag, of als een oude vriend die je een dikke knuffel geeft. In een tijdperk van snelle beats en autotune brengt hij iets wat oprecht en puur is. En daar hebben we blijkbaar behoefte aan.
Eerlijk, echt en zonder poeha
Wat Danny Vera ook zo’n succes maakt, is dat hij geen poespas nodig heeft. Geen schreeuwerige Instagram-posts, geen glitterpakken (hoewel zijn retro-outfits best kunnen shinen), gewoon een vent met een gitaar en een bak vol goede nummers. Hij is de anti-popster in een wereld vol glitter en glamour. Dat maakt hem verfrissend.
Tijdens interviews komt hij over als die relaxte buurman die je helpt als je weer eens je sleutel bent vergeten. Hij blijft nuchter, ook al staat hij tegenwoordig in een uitverkochte Ziggo Dome te spelen. Geen kapsones, gewoon Danny. En dat werkt. Mensen houden van echt, en dat is precies wat hij is.
Van TV-optredens naar de Top 2000
Het moet even gezegd worden: Danny Vera had een zetje nodig van De Wereld Draait Door. Toen hij daar ineens met “Roller Coaster” stond, wist niemand dat het hele land een week later het refrein zou meezingen. Maar daar stond hij dan, rustig en bescheiden, zijn nummer te spelen alsof hij in een huiskamer zat. En ja hoor, het ging viraal.
Sindsdien is het één groot succesverhaal. Hij knalde door naar nummer één in de Top 2000, een prestatie waarvan je buurjongen die altijd met z’n gitaar op feestjes speelt alleen maar kan dromen. En sindsdien gaat het alleen maar omhoog. Letterlijk, want z’n populariteit groeit nog steeds.
Retro is het nieuwe cool
Laten we even stilstaan bij zijn looks. Die strak gekapte kuif, het leren jasje, en de gitaren die rechtstreeks uit een rock-‘n-rollmuseum lijken te komen. Danny Vera ziet eruit alsof hij per ongeluk in de verkeerde tijd is beland, maar het werkt als een trein. Jong en oud vallen voor zijn tijdloze stijl, en eerlijk is eerlijk, hij ziet er altijd top uit.
Het feit dat hij er als een moderne cowboy uitziet, draagt alleen maar bij aan zijn aantrekkingskracht. Hij weet dat hij iets unieks heeft en hij schuwt er niet voor om dat vol trots te laten zien. En geef hem eens ongelijk!
De toekomst? Alleen maar groter!
Dus, waar gaat het heen met Danny Vera? Simpel: hij wordt alleen maar groter. Zijn muziek raakt de juiste snaar bij een breed publiek, van jongeren die de retrovibe tof vinden tot ouderen die zich weer even in de tijd van Johnny Cash wanen. Zijn succesverhaal is nog lang niet klaar.
We kunnen er zeker van zijn dat we Danny Vera nog vaak zullen zien, of het nu op festivals is, in uitverkochte zalen, of gewoon weer bovenaan de Top 2000. Hij is een blijvertje, die Nederland nog lang zal blijven charmeren met zijn warme stem en tijdloze sound.
Dus als je nog niet in de “Roller Coaster” bent gestapt, wordt het hoog tijd om in te stappen. Want deze rit is nog lang niet voorbij!
