Bruce Dickinson – “Scream for me Tilburg”
De workaholic en veelzijdige Bruce Dickinson – zanger, schrijver, componist, piloot, schermer en entertainer – hoeft natuurlijk geen verdere introductie, want hij is nog steeds een van de beste rock/metal zangers van deze planeet en natuurlijk de voice of Maiden. Maar vanavond geen Maiden nummers, want op de setlist staan alleen nummers van Diickinson’s solocarrière en die mogen er natuurlijk ook zijn.
Door Martien Koolen
Kortgeleden verscheen Dickinson’s zevende solo studio album The Mandrake Project en de recensies waren lovend en vanavond staan er vier songs van dat fantastische album op de setlist, die verder gevuld is met nummers van zijn eerdere soloalbums zoals The Chemical Wedding, Accident Of Birth, Tyranny Of Souls en Balls To Picasso. Opvallend is wel dat Bruce geen nummers van zijn solodebuut Tattooed Millionaire zingt, en ook zijn derde soloalbum Skunkworks wordt “overgeslagen”.
Het begin van dit concert is meteen raak, want met de “beukende” songs Accident Of Birth en Abduction staat de 013 meteen op zijn kop en is het een waar genot om te horen hoe goed Bruce weer (nog steeds) bij stem is; wat een power heeft die man nog op 65-jarige leeftijd!! De band, bestaande uit Chris Declerq (gitaar), Philip Naslund (gitaar), Dave Moreno (drums), Tanya O’Callaghan (basgitaar) en Mistheria op keyboards, zorgt samen met de strot van Bruce voor een perfecte metal/rock band; waar het plezier en de emotie van af spat; en dat van de eerste tot de laatste minuut!
Na Laughing In The Hiding Bush – schitterende titel trouwens – volgt het eerste nummer van het nieuwe Mandrake Project album, namelijk het heavy Afterglow Of Ragnarok en dit is meteen een van de hoogtepunten van de avond, zeker wanneer het enthousiaste publiek lekker meebrult met het refrein: “Moonlight guides us on a steady course, Afterglow of Ragnarok becomes the shadow of the dawn”. Many Doors To Hell, Resurrection Men en Rain On The Graves zijn de andere drie nieuwe songs vanavond, waarvan Rain On The Graves (ondanks de overbodige drumsolo) mij persoonlijke het beste bevalt.
Jerusalem, de bombastische, melodieuze semi-ballad is het volgende hoogtepunt van deze avond want Bruce zingt hier werkelijk de sterren van de hemel; echt majestueus; kippenvel dus!! De Edgar Winter Group cover (waarbij Bruce een beetje percussie speelt) Frankenstein, is dan toch wel de vreemde eend in de bijt vanavond en het was beter geweest als Dickinson een song van Tattooed Millionaire had gespeeld….
Gelukkig volgen er genoeg hoogtepunten, zoals The Alchemist, het prachtig gezongen Tears Of A Dragon – een van mijn favoriete Dickinson songs – van het album Balls To Picasso (1994) en Darkside Of Aquarius dat de reguliere set afsluit. Maar de fans willen en krijgen natuurlijk meer; namelijk, helaas slechts, twee toegiften: het gedeeltelijke akoestische Navigate The Seas Of The Sun (Tyranny Of Souls) en het magische, mysterieuze, donkere The Tower (“something wicked this way comes”), een van de hoogtepunten van Dickinson’s vijfde studio album The Chemical Wedding (1998).
En zo eindigt deze hard rock/metal avond – hoezo hardrock is dood?? – in volle glorie en dat komt vooral de fantastische setlist met alleen maar topnummers (uitzondering Frankenstein) en natuurlijk die super strot van Bruce; “scream for me Tilburg!!”
